 |
| A. Yağmur TUNALI |
|
 |
|
| MELÂL BURCU |
Rûhumda vakitsiz uyandın çiçek,
Akşam öksüz, gece çılgın..ne desem? |
|
|
A. Yağmur TUNALI |
|
 |
VEDÂSIZ VEDÂ
İsmini giyinip kuşandı bahar,
Dudak beğenmeyen sözlerde kaldı.
Ve ezel sırdaşı sevgili rüzgâr
Öperken alnını duyulan türkü,
Birden bire dolan gözlerde kaldı.
Gelincikler, papatyalar, ağaçlar..
Ve geçtiğin yollar seferde kaldı.
Yaylâ çiçekleri, serin yamaçlar
Gibiydi ansızın gelen bu büyü:
Adı söylenmemiş eserde kaldı.
Götürdün ömrümü peşinde ey yâr,
Onulmaz bir yara ciğerde kaldı...
-Bu yara hem kanar.. hem yanar, ağlar,
Gamlarla çağıldar sular bir türlü: -
Derdimin bayrağı gönderde kaldı.
Gözlerimde dağlar sıralı artık,
Tesellî buğulu izlerde kaldı.
Yolları hayâle sarmalı artık,
Öpüp kokladığım mısrâ örgüsü,
Çığlıklar içinde içerde kaldı.
Yokluğunu bilemezdim bu kadar,
Hayatım içtiğim Kevser’de kaldı.
Hasretim ne dünya artık.. ne diyar,
Yalnız sen ömrümün en nazlı gülü:
Gönlüm duyurduğun şiirde kaldı.
A. Yağmur TUNALI
(Son Duvar)
|
|
|
 |
|
| SERİN MISRÂLAR |
Konar yüreğime isminizle bir ışık.
Açık pencereme yürür bir deli rüzgâr.
|
 |
|
|
