KIRK YIL

Halil Aga’ya

Rü’yların sonu bir hazin çığlık..
Döküldü yaprağı ağaçlarımın.
Yetmedi kendime verdiğim salık,
Ömürler alacak iki yarımın
Birliği yetmesi gibi bir hayal.

Rüzgârlar soğuktu.. en çoğu ılık,
Penbeye düşmedi rengi sarımın
Ettiğim tebessüm ağada açık,
Balını tatmadım arılarımın,
Menzile yetmedi, bindiğin sandal.

Hudutsuz yollarda yoruldum artık,
Düştüm eteğine bin bir yorumun.
Şarkım şâheserdi ve sesim kısık,
Döküldüm önünde intizarımın:
Gerçeğe direndi bende bir masal.

A.Yağmur TUNALI